DowĂłdcy zorganizowali was juÂż trochĂŞ na ulicach ktĂłre bezoÂśrednio stykaÂły siĂŞ z placem. Z tego co wiecie, napastnik nikogo jeszcze nie zaatakowaÂł. WÂłaÂściwie to jeszcze nic nie zrobiÂł. Tylko sobie stoi...
Na barkach waszych dowódców (Ichigo) spoczywa odpowiedzialnoœÌ za wybór co nale¿y robiÌ...
AtakowaĂŚ, ignorowaĂŚ, NegocjowaĂŚ... Co robiĂŚ?

-WyÂślijcie oddziaÂł zwiadowczy, niech ludzie od technologii i rozwoju dowiedzÂą siĂŞ co to jest!- wyciÂągam Zangetsu i podnoszĂŞ go do gĂłry- a potem... musimy to zniszczyĂŚ!

-------------------------------------------------------------
co do tego co napisaÂł Rennkar  "Na barkach waszych dowĂłdcĂłw"  to nie znaczy Âże wy nie moÂżecie wydawaĂŚ rozkazĂłw swoim oddziaÂłom :)

<Po chwili przybiega przestraszony i blady goniec z odziaÂły technologicznego ktĂłry starsznie siĂŞ plÂączĂŞ, taÂż Âże nic nie rozumiesz po czym podaje di pergamin>
Niezidentyfikowana energia o wielkim skupieniu, najprawdopodobniej utworzona przez rozszczepienie zwykÂłej energi duchowej i dÂługotrwaÂłe eksperymenty. SposĂłb walki - Nieznny. MoÂżeliwoÂści wroga - Nieznane. Prawdopodobne szkony - Nieznane.
<Po chwili podbiega jeden ze zwiadowcĂłw>
-Obiekt nadal nie poruszÂą siĂŞ! - MĂłwi po czym natychmiast odbiega do szeregu

<WyciÂągam powoli HinakirĂŞ i ustawiam siĂŞ w pozycji obronnej w kaÂżdej chwili gotĂłw do odparcia nadchodzÂącego ataku... Staram siĂŞ nie oddalaĂŚ od wczeÂśniej "wypatrzonego" kapitana, a po chwili oczekiwania na ruch wroga podchodzĂŞ do shinigami i pytam siĂŞ:>
- Jakie s¹ rozkazy? Nazywam siê Oyama Tori i nie nale¿ê do ¿adnego z trzynastu oddzia³ów obronnych i nie wiem co siê dzieje... Kim jest ta istota?

-Ach... Powiem ci, Âże wiesz tyle co wszyscy - nic. - PowiedziaÂł ci porucznik, gdyÂż kapitan byÂł zyt zajĂŞty rozmowÂą z goĂącem. Porucznik przyjrzaÂł ci siĂŞ krytycznym okiem i powiedziaÂł po chwili - WyglÂądasz na uczciwÂą istotĂŞ, idÂź na zwiad. MoÂże dowiesz siĂŞ wiĂŞcej?
Kiedy to powiedziaÂł, zostaÂł wezwany do kapitana, wyruszasz na zwiad?

- A, przepraszam, z kim mam przyjemnoœÌ? - chyba mnie nie us³ysza³... no nic, ale by³em ciekaw, czemu akurat nieznajomego przybysza, nie znaj¹c jego umiejêtnoœci puszczaj¹ na zwiad samego, a nie jakiegoœ zaufanego shinigami? Przecie¿ jest tu ich kilka oddzia³ów...
<Us³yszawszy rozkaz mia³em przemo¿n¹ chêÌ wrócenia z powrotem do domu..., ale nie zrobi³em tego, tylko wzi¹³em siê w garœÌ i podszed³em ostro¿nie w kierunku istoty, maj¹c na celu zebranie jak najlepszych informacji o niej, chocia¿by drobnych i z pozoru nic nie znacz¹cych. Stara³em siê mo¿liwie najlepiej skrywaÌ swoj¹ energiê duchow¹, jednak ani na chwilê nie spuszcza³em gardy. Gdy przez d³u¿szy czas tajemnicza istota sta³a w miejscu, uspokoi³em siê nieco i pewniejszym krokiem ruszy³em na zwiad.>

Dochodzisz na miejsce, gdzie 4 uliczki zbiegaj¹ siê tworz¹c prostok¹tny plac. Idealnie na œrodku stoi istota spowita nienaturalnym cieniem, która aktualnie stoi do ciebie ty³em. Nie porusza siê, lecz zdajê siê wszystko obserwowaÌ i analizowaÌ. Nagle poczu³eœ g³êboko w sobie dziwn¹ energiê, a w twym umyœle rozlegl siê g³os.
-To bycie widowiskiem ju¿ mnie nudzi - z g³osu tego wrêcz wylewa³a siê moc i potêga istoty cienia, a jej wladczy ton tylko zwielokrotnia³ ten efekt - Czy móg³byœ porposiÌ tych Dead god, czy te¿ jak wy mówicie Shinigami aby dali mi spokój? - ObecnoœÌ nie znika, czeka na odpowiedŸ

- Kim jesteœ i czego chcesz tu, w Seretei? Ja nazywam siê Oyama Tori i w¹tpiê, aby Shinigami mnie pos³uchali, nawet gdybym ich o to poprosi³, poniewa¿ nie nale¿ê do ¿adnego z oddzia³ów... Jestem tu na ich ³asce i nie³asce, a jeœli bêdê z tob¹ wspó³pracowa³, najprawdopodobniej mnie zabij¹, ale dobrze, przeka¿e im to, co powiedzia³eœ.
<Po odpowiedzeniu dziwnej istocie cienia czekam jeszcze chwilĂŞ na odpowiedÂź, jednak ani na chwilĂŞ nie opuszczam obrony, po czym niezaleÂżnie od tego czy istota mi odpowie, czy teÂż nie, ruszam biegiem z powrotem przekazaĂŚ raport kapitanowi i prosiĂŚ o dalsze rozkazy.>

Uslysza³eœ cicha odpowiedŸ, dochodz¹ca z g³êbi twojego umys³u i cichn¹c¹ ci¹gle z kazdym s³owem.
-Wiem, ze nimi nie jesteÂś... WÂłaÂśnie dlatego siĂŞ do ciebie odezwaÂłem. MuszĂŞ tu jeszcze chwilkĂŞ zostaĂŚ, aby coÂś... WywachaĂŚ. JeÂśli mnie zaatakujÂą to poÂżaÂłujÂą...

<Gdy tylko istota odpowiedzia³a mi, zatrzyma³em siê gwa³townie w miejscu, prawie trac¹c równowagê. Jak ona siê o tym dowiedzia³a? ¯e nie jestem shinigami? Co ona chce tu "wywêszyÌ"? Kim ona jest? Jak mo¿e przemawiaÌ wewn¹trz mnie, nawet nie odwracaj¹c siê w moim kierunku? Sk¹d ona siê tu w ogóle wziê³a? Czemu chcia³a ze mn¹ rozmawiaÌ? Te, i jeszcze wiêcej pytaù t³uk³o mi siê w g³owie... Nie, nie mogê siê zawahaÌ. Przecie¿ przyby³em tu w³aœnie po to, aby pokazaÌ shinigami, ¿e Vaizardzi nie s¹ gorsi, nie s¹ Ÿli, mimo, ¿e po³¹czyli siê z pustymi, a jeœli jeszcze d³u¿ej zamarudzê mog¹ pos¹dziÌ mnie o zdradê... No nic, ruszam. Po powziêciu tego postanowienia rozluŸni³em siê nieco i pobieg³em dalej, a¿ do miejsca, sk¹d otrzyma³em od porucznika rozkaz zwiadu, po czym rozejrza³em siê w poszukiwaniu kapitana. Gdy ju¿ go odnalaz³em wzrokiem, podbieg³em do niego i zacz¹³em szybko, acz w miarê dok³adnie opowiadaÌ:>
- Oyama Tori, meldujĂŞ siĂŞ po zakoĂączeniu zwiadu. SpotkaÂłem niezidentyfikowanÂą istotĂŞ. Nie przejawiaÂła oznak wrogoÂści, a nawet przemĂłwiÂła do mnie, ciÂągle stojÂąc w tym samym miejscu, na Âśrodku placu, nawet siĂŞ do mnie nie odwracajÂąc, mimo, Âże zachowaÂłem wszelkie Âśrodki ostroÂżnoÂści. W zasadzie przemĂłwiÂła "wewnÂątrz" mnie. Oto przebieg naszej rozmowy, w skrĂłcie, zachowujÂąc tylko najwaÂżniejsze fragmenty:
Niezidentyfikowana istota: To bycie widowiskiem juÂż mnie nudzi. Czy mĂłgÂłbyÂś poprosiĂŚ tych Death god, czy teÂż jak wy mĂłwicie Shinigami aby dali mi spokĂłj?
Ja: Kim jesteÂś i czego chcesz tu, w Seretei?
N. I.: MuszĂŞ tu jeszcze chwilkĂŞ zostaĂŚ, aby coÂś... WywÂąchaĂŚ. JeÂśli mnie zaatakujÂą to poÂżaÂłujÂą...
Po tym, uznajÂąc, Âże juÂż wiĂŞcej siĂŞ od niej nie dowiem, przybiegÂłem tu jak najszybciej by zdaĂŚ raport z przebiegu wydarzeĂą. Jakie sÂą dalsze rozkazy?

-Ehh... wiĂŞc wyglÂąda na to Âże to siĂŞ z tond nie ruszy- mĂłwiĂŞ z lekkÂą ironiÂą w gÂłosie po czym ruszam kilka krokĂłw do przodu i odwracam siĂŞ twarzÂą do reszty oddziaÂłu i mĂłwiĂŞ odkrywczym gÂłosem:
-WiĂŞc musimy czekaĂŚ- uÂśmiecham siĂŞ szeroko.

Po tym przemĂłwieniu zapewne kilku osobnikĂłw siĂŞ przewrĂłciÂło...

Tylko ty z innym Kapitanem niÂż Ichigo rozmawiaÂłeÂś - bo nie jestem pewnien co myÂśliciĂŞ - wiĂŞc postanowaiÂłem poinformowaĂŚ.


Luks
<Kapitan przez chwilkĂŞ mierzyÂł ciĂŞ wzrokiem>
-WierzĂŞ, Âże nie przesadzasz - powiedziaÂł cicho i siĂŞ zamyÂśliÂł - Co byĂŚ na moim miejscu zrobiÂł?
To pytanie zaskoczyÂło ciĂŞ i zbiÂło z tropu. Co byĂŚ zrobiÂł na jego miejscu?

Ichigo
<Na twarzach wszystkich bez wyjÂątku pojawiÂła siĂŞ charakterystyczna kropelka...>
-Kapitanie... - Dobieg³ cie zasapany g³os z ty³u, odwracasz siê a tam stoi zmêczony i ranny w rekê goniec - Puœci... Puœci atakuj¹ pó³nocny skraj... Spo³ecznoœci... Dusz...

<ZawahaÂłem siĂŞ lekko zbity z tropu... PrawdĂŞ mĂłwiÂąc, nie wiem co mielibyÂśmy zrobiĂŚ..., ale trzeba coÂś wymyÂśliĂŚ i to szybko, zanim ta istota "wywÂącha" to co chciaÂła, bo moÂże siĂŞ to skoĂączyĂŚ tragicznie. ZapĂŞtlony w zaistniaÂłej sytuacji nie mogÂłem siĂŞ skupiĂŚ i czegoÂś wymyÂśliĂŚ, lecz po chwili powiedziaÂłem:>
- MusiaÂłbym coÂś jeszcze panu wspomnieĂŚ... - zawahaÂłem siĂŞ na chwilĂŞ, po czym ciÂągn¹³em dalej. - Nie jestem Shinigami i dlatego teÂż ta istota siĂŞ do mnie odezwaÂła, jestem Vaizardem, ale pragnĂŞ pomĂłc. - dopowiedziaÂłem szybko. - A co do tego, co mamy zrobiĂŚ... to... moÂże zacznijmy od podstaw - wzi¹³em g³êboki oddech i zapytaÂłem: -  Czy jeszcze gdzieÂś indziej przedarÂły siĂŞ nieproszone istoty, czy ta jest jedynÂą? Czy puÂści zaatakowali? JeÂśli nie, proponujĂŞ na razie tylko obserwowaĂŚ tÂą istotĂŞ i poinformowaĂŚ g³ównodowodzÂącego, po czym zebraĂŚ jak najsilniejszÂą ekipĂŞ, ktĂłra miaÂła by za zadanie "pilnowaĂŚ" istoty, a w razie jakiegoÂś podejrzanego zachowania, wyeliminowaĂŚ. SÂądzĂŞ, Âże ona naprawdĂŞ jest potĂŞÂżna, w kaÂżdym razie sprawia wraÂżenie takowej, a ja nie jestem jakimÂś-tam super taktykiem, ani potĂŞÂżnÂą osobÂą...

-Vizard, powiadasz... Nie sÂłyszaÂłem o was zbyt duÂżo, ale tobie zaufam.
<Nagle nadbiegÂł posÂłaniec, szepnÂąl coÂś kapitanowi a ten przyglÂądaÂł ci siĂŞ przez chwilkĂŞ, z nieprzeniknionÂą twarzÂą.
-PuÂści atakujÂą, masz racjĂŞ. Ja i reszta kapitanĂłw zostaniemy przy tym czymÂś, tobie powierzam mĂłj odziaÂł przyboczny. Reszta bĂŞdzie dowodzona normalnie, przez mojego porucznika. Ruszajcie, motyle wkarzÂą wam drogĂŞ...

<PuÂści atakujÂą? Czyli ta istota musi mieĂŚ coÂś z nimi wspĂłlnego... Najprawdopodobniej nasÂłaÂła ich, aby odwrĂłciĂŚ naszÂą od niej uwagĂŞ... Niech jÂą chol*** weÂźmie! I jeszcze mam do pilnowania oddziaÂł...>
- Tak jest, kapitanie. Za mnÂą! - krzyczĂŞ prĂłbujÂąc ukryĂŚ moje lekkie podenerwowanie do mojego tymczasowego oddziaÂłu.
<Po tych sÂłowach wyruszyÂłem szybko za "przewodnikami" przygotowujÂąc siĂŞ w miĂŞdzy czasie do walki, wyciÂągam powoli HinakirĂŞ niespuszczajÂąc ze wzroku piekielnych motyli, przebierajÂących szybko skrzydeÂłkami.>

<Dobiegacie do bramy, jest powalona. Wyczuwacie straszliwÂą energiĂŞ duchowÂą... TO VASTO LORD w eskojcie dwĂłch AdjuchasĂłw (Nie pamiĂŞtam jak to siĂŞ pisaÂło). Nie zwracajÂą na was uwagi, Vasto Lord mruczy sobie pod nosem, rozglÂądajÂąc sie dookoÂła>
-Ci pieprz... cieniÂści, znĂłw siĂŞ pojawili. Mdli mnie juÂż od ich neutralnoÂści, teraz w koĂącu ich dorwiemy... - Nagle wszystkie 3 potĂŞrzne puste zaczeÂły szybko przemieszczaĂŚ siĂŞ w stronĂŞ pierwszego nieproszonego goÂścia.

<Co?! Vasto Lord? Tutaj? Jak on w ogóle siê tu dosta³? Jacy "cieniœci"? O co im chodzi?! Czemu "w koùcu" chc¹ ich dorwaÌ? Mia³em kompletny mêtlik w g³owie, a decyzjê trzeba by³o podj¹Ì szybko... Nie wiedzia³em co zrobiÌ, ale chyba nie chodzi³o im o nas, lecz o t¹ tajemnicz¹ istotê, która siê niedawno pojawi³a..., a sami z nimi szans nie mamy. Przyj¹³em pozycjê obronn¹ i wys³a³em piekielne motyle do kapitanów, w tym do g³ównodowodz¹cego, o nastêpuj¹cej treœci: "Pó³nocna brama zosta³a zniszczona i przekroczona przez trzech pustych: jednego Vasto Lorda i dwóch Adjuchasów. Z tego co us³ysza³em ze strzêpka ich rozmowy wynika, ¿e chc¹ "dorwaÌ" t¹ istotê, która tu siê wczeœniej przedosta³a, a oto co us³ysza³em: "Ci pieprz... cieniœci, znów siê pojawili. Mdli mnie ju¿ od ich neutralnoœci, teraz w koùcu ich dorwiemy...". Nie bêdê wszczynaÌ z nimi walki, spróbujê negocjowaÌ, Oyama Tori". Po przes³aniu komunikatu wykrzykn¹³em szybko do oddzia³u:>
- WycofaĂŚ siĂŞ! Nie rozpoczynaĂŚ bezsensownej walki, im nie chodzi o nas! - krzyczĂŞ na caÂłe gardÂło. Mam nadziejĂŞ, Âże siĂŞ nie mylĂŞ... - ZebraĂŚ siĂŞ koÂło mnie i czekaĂŚ na dalsze rozkazy, wysÂłaÂłem meldunek do kapitanĂłw.
<Po tych sÂłowach zaczynam z bezpiecznej odlegÂłoÂści ÂśledziĂŚ pustych, a po chwili krzyczĂŞ z ukrycia, zostawiajÂąc oddziaÂł za sobÂą:>
- Czego tu chcecie, w Seretei? - jeszcze przez chwilĂŞ sÂłychaĂŚ byÂło nieustajÂące echo mojego gromkiego krzyku... - Czy chodzi wam o tĂŞ istotĂŞ, ktĂłra dziÂś przedostaÂła siĂŞ do SpoÂłecznoÂści Dusz?
<MilknĂŞ, czekajÂąc na odpowiedÂź... Mam nadziejĂŞ, Âże nas nie zabijÂą...>

<Gdy tylko dostaÂłem motyla (o ile go dostaÂłem) wstaÂłem i podszedÂłem do ktĂłregoÂś z porucznikĂłw>
- Szybko, zabierz shinigami niÂższej klasy niÂż porucznik w jakieÂś bezpieczne miejsce!...
Vasto Lorde... nie mamy szans... dwĂłch adjuchasĂłw moÂże pokonamy, ale Vasto lorde... i jeszcze ta istota. Z rozmowy wynika Âże o niÂą chodzi... MoÂże zbiegÂła z Hueco Moundo (czy jakoÂś tak) ale jak siĂŞ dostaÂła do Âświata duchĂłw. Nie zostaÂło juÂż chyba duÂżo czasu.
-Dobra idĂŞ... jeÂśli nie wrĂłcĂŞ za godzinĂŞ to...- na chwilĂŞ urywam gÂłos- rĂłbcie co chcecie...
<odbiegam od innych i biegnĂŞ do dziwnej istoty>
Nie wiem co mnie tam ciÂągnie, ale to ma coÂś wspĂłlnego  z tym czymÂś. Jak to odejdzie, Vasto lorde teÂż odejdzie.

Luks
Kiedy ostatnia litera opuÂściÂła twoje usta, usÂłyszaÂłeÂś cichy dÂźwiĂŞk... A potem...
-Niczego, co do czego mogli byÂście nas powtrzymaĂŚ Shinigami - GÂłos dobiegaÂł zaa twoich plecĂłw, gÂłos niemal ludzi. OdwruciÂłeÂś siĂŞ - byl to Vasto lord... - Nie wchodzcie nam w droge, to byĂŚ moÂże przeÂżyjecie... - Vasto Lors znika nagle i pojaiwa sie koÂło swojej szybko przemieszczajÂącej siĂŞ Eskorty. JuÂż prawie dochodzÂą do cienistego...

Ichigo
Do³¹czy³o do ciebie 5 kapitanów, na placu z cienista istot¹. Ona was ignoruje, lecz teraz obraca siê na wszystkie strony.
Nagle, na samym skraju placu wyczuliÂście tak zÂłowrogÂą i zapierajÂącÂą dech w piersiach energiĂŞ duchow, Âże wszyscy bez wyjÂątku siĂŞ wzdrygneliÂście. Cienisty zaÂś spojrzaÂł w tamtym kierunku i znieruchomiaÂł.
Pojawi³ siê tam Vasto Lord i jego 2 osobowa eskorta Adjuchasów. Vasto lord zacz¹³ coœ deklamowaÌ, Adjuchasi zaœ rzucili siê do walki.
-On przyzywa inych Vasto! - Wykrzykn¹³ kapitan Technologicznego oddzia³u

<Wzdrygn¹³em siê. Szybki jest... i rzeczywiœcie, nie bêdziemy go wstanie powstrzymaÌ... Nawet, gdybym przyj¹³ formê Hollowa... Nie, nie mogê o tym nawet myœleÌ. Móg³bym niepotrzebnie pozabijaÌ innych Shinigami, a wtedy na pewno, a w zasadzie w najlepszym wypadku by mnie "tylko" st¹d wyrzucili... Trzeba powzi¹Ì jakiœ plan. Tylko jest jeden problem: nie wiem jaki, a czasu nie jest du¿o. No có¿, w ka¿dym razie póki co bêdê ich œledzi³ i przesy³a³ co jakiœ czas raport do kapitanów. Po powziêciu tej decyzji zawo³a³em niezbyt g³oœno, jeszcze przera¿ony energi¹ duchow¹ Vasto Lorda i tajemniczej istoty:>
- Wszyscy niÂżsi rangÂą niÂż porucznik, wycofaĂŚ siĂŞ w g³¹b Seretei! JeÂśli jeszcze gdzieÂś pojawiÂą siĂŞ puÂści, bÂądÂź te tajemnicze istoty, natychmiast mnie powiadomiĂŚ przesyÂłajÂąc piekielnego motyla. - Wzi¹³em g³êboki oddech uspokajajÂąc siĂŞ nieco i ciÂągn¹³em dalej. - Niech dwĂłch z was pĂłjdzie i zda ustny raport do g³ównodowodzÂącego, Shigekuni Yamamoto-Genryūsai-sama. Reszta porucznikĂłw idzie za mnÂą! - JeÂśli sÂą tu jacyÂś porucznicy... PomyÂślaÂłem ze zgrozÂą.
<Zacz¹³em iœÌ za grup¹ Hollowów, tym razem zachowuj¹c bezpieczn¹ odleg³oœÌ... Nie chcia³em, ¿eby nas zabili. Gdy doszed³em ju¿ za Arrancarami do placu, na którym sta³a ta tajemnicza istota, zobaczy³em zebranych tam po przeciwnej stronie szeœciu kapitanów, a Adjuchasi zaatakowali! Vasto Lord sta³ z ty³u i coœ recytowa³, a ja zbli¿y³em siê nieco zostawiaj¹c za sob¹ resztê shinigami i (o zgrozo!) us³ysza³em jak kapitan wydzia³u Technologii krzyczy: "On przyzywa innych Vasto!". Przerazi³em siê. Jeszcze wiêcej Vasto Lordów?! Nie, nie mo¿emy do tego dopuœciÌ! Na pewno jeœli pokonaj¹ tego, jak to mówi¹ "cienistego", nie zostawi¹ nas w spokoju... Im nie mo¿na wierzyÌ. Jeœli nic nie zrobiê, Soul Society zostanie skazana na zag³adê. Przygotowa³em Hinakirê i odwin¹³em szarfê owijaj¹c¹ rêkojeœÌ, po czym zacz¹³em krêciÌ jednym z mieczy nad g³ow¹. Gdy ju¿ rozpêdzi³em go do wystarczaj¹cej prêdkoœci, rzuci³em go z ca³ej si³y celuj¹c w kark Vasto Lorda... Od razu po rzucie przyci¹gn¹³em miecz i b³yskawicznie wykona³em shunpo, aby unikn¹Ì gniewu Hollowa na przeciwleg³y skraj placu, jednak zachowuj¹c dystans 10 metrów od kapitanów, aby nie wpl¹taÌ ich w bezsensown¹ walkê, po czym jeszcze raz przemieœci³em siê tylko tym razem oko³o 30 metrów do ty³u. Gdy upewni³em siê, ¿e nie zagra¿a mi bezpoœrednie niebezpieczeùstwo, podbieg³em do grupy kapitanów... Kiedy by³em ju¿ blisko, zawiadomi³em resztê mojego tymczasowego oddzia³u, ¿eby przebiegli dooko³a placu zataczaj¹c szerokie ko³o i do³¹czyli do mnie za kapitanami...>

Kiedy cisnoÂłeÂś miecz, nagle poczuÂłeÂś za sobÂą powiew powietrza...
Dziêki wyuczonemu odruchowi, na³orzy³eœ maskê. Hollow w tobie unikn¹³ ataku, lecz ca³y twój oddzia³ zosta³ rozsmarowany po pod³orzu surow¹ energi¹ duchow¹.
WidziaÂłeÂś jak przez mgÂłe, walkĂŞ...
Po chwili, obudziÂłeÂś siĂŞ obolaÂły na ziemi, z twojej twarz spadaÂły okruszki jakiejs biaÂłej substancji. Nad tobÂą staÂł Vasto.
-Vizzard... - Mrukn¹³, obruci³ siê i doszed³ do placu, gdzie zauwarzy³ go ichigo.

<Co? Co to za bia³a substancja? Co tu siê sta³o? Dopiero po chwili oprzytomnia³em i uœwiadomi³em sobie, ¿e przemieni³em siê w Hollowa... Ciekawe, czemu jeszcze ¿yjê? G³upie pytanie. Powinienem siê z tego faktu cieszyÌ... jednak jakoœ nie mog³em siê uœmiechn¹Ì, gdy w perspektywie mia³em walkê z Vasto Lordami i t¹ "cienist¹" istot¹... Nie, wcale siê nie cieszy³em. Wrêcz by³em do g³êbi za³amany zaistnia³¹ sytuacj¹... Jak on zauwa¿y³ mój atak, zajêty jak¹œ trudn¹ inkantacj¹? Spojrza³em na pole bitwy... Nadal sta³a tam ta dziwna istota i Arrancarzy, a na drugim skraju grupka shinigami - kapitanów. Z trudem podnios³em siê z ziemi. By³em ca³y obola³y. Dalsze atakowanie nie ma sensu, szczególnie, ¿e jestem w takim stanie... Wycofa³em siê powoli, staraj¹c siê nie zwracaÌ na siebie uwagi. Gdy ju¿ dotar³em do mojego tymczasowego oddzia³u, nakaza³em przenieœÌ siê im i po³¹czyÌ z kapitanami, a sam wys³a³em raport do g³ównodowodz¹cego za "poœrednictwem" piekielnego motyla o nastêpuj¹cej treœci: "Do placu, na którym pojawi³a siê dzisiaj niezidentyfikowana istota, przedostali siê puœci: Vasto Lord i dwóch Adjuchasów. Vasto Lord usi³owa³ przywo³aÌ innych swoich pobratymców, lecz go zaatakowa³em przerywaj¹c inkantacjê, ale zosta³em pokonany. Na szczêœcie nie uda³o mu siê na razie zakoùczyÌ czaru i póki co inne istoty siê nie pojawi³y. Na miejscu jest ma³y oddzia³ shinigami i szeœciu kapitanów. Meldujê, Oyama Tori". Po nadaniu wiadomoœci wykona³em shunpo przemieszczaj¹c siê za grupê kapitanów i zapyta³em pierwszego:>
- Meldujê siê, Oyama Tori. Nie uda³o mi siê powstrzymaÌ Pustych przed dotarciem tutaj, zawiod³em. Jakie s¹ dalsze rozkazy? - powiedzia³em to ostatkiem si³, po czym osun¹³em siê wolno na ziemiê, ale nie straci³em przytomnoœci, nadal usi³owa³em kontrolowaÌ przebieg zdarzeù...

TrafiÂłeÂś na kapitana Medycznego, ten szybko podaÂł ci jakieÂś piguÂłki. Czujesz, jak wraca ci peÂłnia siÂł.
-Odpocznij chwilkĂŞ, dziĂŞki za przerwaie inwoka... - Nagle ziemia siĂŞ zatrzĂŞsÂła, a w powietrzu pojawiÂło siĂŞ rozdarcie. Z ktĂłrego wyskoczyÂło 6 vaso LordĂłw.
Nagle wszystki 7 Vasto przenios³o siê dooko³a Cienistego. Skumulowa³y ca³¹ energie duchow¹ i zaatakowa³y to. Czas siê zatrzyma³... Taka energia by³a nie do wytrzymania nawet dla kapitanów...
Nagle, wszystko siê skoùczy³o. Vasto lordowie, uciekli goni¹c resztami si³ zaœ cienistemu nic siê nie sta³o. Nagle wyci¹gn¹³ on ludzka rêke spod szarego p³aszca i powiedzia³ zwyczajnym g³osem.
-Jeszcze siĂŞ spotkamy synowie dobra i zla - ZnikÂł

<Co?! Pokona³ 7 Vasto Lordów i nawet siê nie skaleczy³? Nie, nawet siê nie zbrudzi³! Jak to mo¿liwe?... Czy to jest w ogóle mo¿liwe?!... Nigdy nie bêdziemy go wstanie pokonaÌ... Czyli, je¿eli nie mo¿emy go pokonaÌ trzeba zawrzeÌ z nim przymierze... Ale czy to jest mo¿liwe? Parskn¹³em ironicznie. Nawet mu do piêt nie dorastamy! Kompletnie oszo³omiony niedawn¹ walk¹, nie mog³em zebraÌ myœli. Na szczêœcie istoty siê oddali³y, nie trzeba by³o siê panicznie œpieszyÌ, mo¿na by³o wreszcie spokojnie odetchn¹Ì. Wsta³em i rozprostowa³em koœci. Czu³em siê jakbym przed chwil¹ przebieg³ sprintem 50 kilometrów... Obejrza³em siê w poszukiwaniu popielnego motyla. Teraz trzeba by³o powiadomiÌ wszystkich o uspokojeniu sytuacji w Seretei. Gdy go nie znalaz³em, postanowi³em przejœÌ siê na piechotê i osobiœcie zdaÌ raport. Tak, tak nawet bêdzie lepiej. Podszed³em jeszcze do grupki kapitanów i powiedzia³em:>
- IdĂŞ jeszcze zawiadomiĂŚ kapitana g³ównodowodzÂącego, Shigekuni Yamamoto-Genryūsai-sama. Jeszcze raz przepraszam, Âże porucznicy z mojego tymczasowego oddziaÂłu zginĂŞli... To byÂła moja wina, powinienem ich nie braĂŚ ze sobÂą na bezsensownÂą walkĂŞ. - Po tych sÂłowach pokrĂŞciÂłem jeszcze lekko zawiedziony gÂłowÂą i wolnym krokiem ruszyÂłem do kwatery kapitana Gotei 13.

-Hymmm, no dobra, wiêc wszyscy uciekli... a ten niby cieù znikn¹³?-na chwilê zawieszam g³os- Znikn¹... a mo¿e to by³o shumpo?- zwracam siê do ludzi z dzia³u technologii- czy ta istota zostawi³a jakieœ œlady energii?<ju¿ mia³em odchodziÌ ale przypomnia³a mi siê wa¿na informacja> sprawdŸcie czy w ostatnich latach uciekli z Seretei jacyœ Shinigami, ten "cieù" chcia³ nam pokazaÌ ¿e mo¿e nas rozdeptaÌ jak robaki, i myœlê ¿e tylko po to tu przyszed³. Ale móg³ te¿ byÌ w zmowie z pustymi, to by wyjaœni³o jak znikn¹³. Móg³ otworzyÌ portal do Hueco Moundo.

-Nie s¹dzê... - Rozleg³ sie cichy i melodyjny g³os za tob¹, odwruci³eœ siê. Sta³a tam istota o aurze podobnej do temtej, ale o wiele, wiele s³abszej. - On szukal czêœci pewnego prastarego artefaktu sprzed dobra i z³a. I nie jest po stronie pustych - PostaÌ odwruci³a siê mrok zgêstia³ przed ni¹ - Lecz i nie po waszej - Wkroczy³a w mrok, znik³a. Mrok zacz¹³ powoli siê rozpraszaÌ.

Œwiate³ko zaœ dochodzi do kwatery g³ównej...

<Nadal nie mogÂłem zebraĂŚ myÂśli po poprzednich wydarzeniach... Oni przeze mnie zginĂŞli... Gdybym byÂł silniejszy... Takie, i tym podobne myÂśli zaprzÂątaÂły mi gÂłowĂŞ, podczas gdy juÂż dochodziÂłem do siedziby Shigekuni Yamamoto-Genryūsai-sama, dowĂłdcy trzynastu oddzia³ów obronnych. Co siĂŞ teraz ze mnÂą stanie? Czy bĂŞdĂŞ mĂłgÂł tu zostaĂŚ? Pewne jest jedno: muszĂŞ staĂŚ siĂŞ silniejszy... Tak, powzi¹³em sobie takie postanowienie. Tymczasem podszedÂłem juÂż do wrĂłt "kwatery g³ównej" i zapytaÂłem siĂŞ straÂżnikĂłw:>
- MeldujĂŞ siĂŞ Oyama Tori, pragn¹³bym zdaĂŚ raport z dzisiejszych wydarzeĂą panu Shigekuni Yamamoto-Genryūsai-sama, czy mogĂŞ wejœÌ? - PowiedziaÂłem niepewnym tonem... prawdĂŞ mĂłwiÂąc, baÂłem siĂŞ tego spotkania. A moÂże za bardzo to sobie biorĂŞ do serca? PrawdĂŞ mĂłwiÂąc, nie miaÂłem jak ich ochroniĂŚ...

-ZastanawiaÂłem siĂŞ kiedy w koĂącu przybedzie goniec... - UsÂłyszaÂłeÂś cichy gÂłos jakiejÂś starszej osoby z boku, spojrzaÂłeÂś w tamtym kierunku. StaÂł tam Shigekuni. -Ale nie spodziewalem siĂŞ kogoÂś... takiego. PozwĂłl za mnÂą - Odwraca siĂŞ i idzie przez jeden zkorytarzy wychodzÂących z sali wejÂściowej.

<Zdziwi³em siê nieco. Ja prawdê mówi¹c, te¿ nie spodziewa³em siê kogoœ takiego na stanowisku kapitana Gotei 13... Wczeœniej zna³em go tylko ze s³yszenia, nie myœla³em, ¿e jest tak¹ starsz¹ osob¹..., ale rozumiem dlaczego jest g³ównodowodz¹cym. Czujê jego potê¿n¹ energiê ducha... Jest wprost przyt³aczaj¹ca. Mimo tego, ruszy³em powoli za Yamamoto-sama. Nie mog³em okazywaÌ mojej dezorientacji. Ciekawe, gdzie jest jego zanpakutou? Bo przy sobie nie ma miecza... Gdy przeszliœmy ju¿ jakiœ kawa³ek, zwróci³em uwagê na laskê, któr¹ siê podpiera... Tak, to musi byÌ jego Zabójca Dusz. S³ysza³em o Zanpakutou, które w "niewyzwolonej" formie przybiera formê drewnianej laski.>

Dochodzicie do wygodnego ale spartaĂąsko wykoĂączonego biura.
-Opowiadaj - PowiedziaÂł saruszek i usiadÂł w fotelu za biurkiem, tobie wskazujÂąc proste krzesÂło naprzeciw.

<IdĂŞ powoli, uwaÂżnie stawiajÂąc stopy na Âśliskiej posadzce za Yamato taicho, aÂż do jego biura. Nie jest ono jakoÂś wykwintnie udekorowane, jak siĂŞ tego spodziewaÂłem... wrĂŞcz ma spartaĂąski styl, ale sprawia wraÂżenie wygodnego. G³ównodowodzÂący usiadÂł na fotelu przed mosiĂŞÂżnym biurkiem, a mi wskazaÂł proste, lecz Âładne krzesÂło naprzeciwko siebie, po czym zachĂŞciÂł mnie do opowiadania. ZawahaÂłem siĂŞ chwilĂŞ... prawdĂŞ mĂłwiÂąc, wolaÂłbym jednak, aby ktoÂś inny skÂładaÂł mu raport. Mimo swojego podeszÂłego juÂż wieku, kapitan Gotei 13 wyglÂądaÂł, Âże tak powiem na "przepeÂłnionego mocÂą", a osoba go nie znajÂąca mogÂła by siĂŞ go wrĂŞcz przestraszyĂŚ... zupeÂłnie jak ja. UsiadÂłem powoli na drewnianym krzeÂśle i wzi¹³em g³êboki oddech aby siĂŞ uspokoiĂŚ. Jeszcze raz zmierzyÂłem wzrokiem pokĂłj Shigekuni Yamamoto-Genryūsai-sama i jego samego, ale z jego oblicza nie moÂżna byÂło doczytaĂŚ siĂŞ w jakim jest nastroju. Po chwili ciszy uspokoiÂłem siĂŞ nieco i zacz¹³em myÂśleĂŚ trzeÂźwo. MuszĂŞ mu powiedzieĂŚ wszystko dokÂładnie, nie pomijajÂąc niczego... Zamkn¹³em oczy przywoÂłujÂąc wspomnienia z ostatnich wydarzeĂą. Gdy juÂż byÂłem gotowy, zacz¹³em monolog:>
- Jeszcze zanim zacznê opowiadaÌ, chcia³bym pana o czymœ poinformowaÌ... Nie jestem Shinigami, lecz Vaizardem, czego byÌ mo¿e siê ju¿ pan domyœli³. - Spojrza³em badawczo na jego twarz, ale nie mog³em siê z niej niczego doczytaÌ, po czym nie czekaj¹c na odpowiedŸ ci¹gn¹³em dalej. - Jak pan zapewne wie, dopiero dzisiaj pojawi³em siê na terenie Spo³ecznoœci Dusz. Gdy w³aœnie mia³em zamiar pójœÌ do mojego nowego mieszkania, zobaczy³em pêdz¹cych Shinigami, od których dowiedzia³em siê co siê dzieje w Seretei i uda³em siê tam za nimi. Normalnie nie by³bym wstanie siê tu przedostaÌ, lecz kapitan Kurosaki Ichigo wyda³ na to pozwolenie. Dosta³em siê do uliczki przylegaj¹cej do placu na którym pojawi³a siê ta niezidentyfikowana istota, a stamt¹d, od kapitana którego imienia nie zd¹¿y³em poznaÌ otrzyma³em rozkaz zwiadu, dowiedzenia siê jak najwiêcej o tajemniczej istocie. Gdy dosta³em siê na plac, ujrza³em istotê, spowit¹ nienaturalnym cieniem, która nawet nie odwracaj¹c siê w moim kierunku, mimo, ¿e zachowa³em wszelkie œrodki ostro¿noœci przemówi³a do mnie, a w zasadzie "we mnie". W g³êbi umys³u poczu³em niewyobra¿aln¹ wprost energiê, po czym us³ysza³em s³owa: "To bycie widowiskiem ju¿ mnie nudzi. Czy móg³byœ poprosiÌ tych Death god, czy te¿ jak wy mówicie Shinigami, aby dali mi spokój?", na co odpowiedzia³em "Kim jesteœ i czego chcesz tu, w Seretei? Ja nazywam siê Oyama Tori i w¹tpiê, aby Shinigami mnie pos³uchali, nawet gdybym ich o to poprosi³, poniewa¿ nie nale¿ê do ¿adnego z oddzia³ów... Jestem tu na ich ³asce i nie³asce, a jeœli bêdê z tob¹ wspó³pracowa³, najprawdopodobniej mnie zabij¹, ale dobrze, przeka¿e im to, co powiedzia³eœ." Ju¿ mia³em siê oddaliÌ, gdy jeszcze us³ysza³em g³os mówi¹cy "Wiem, ze nimi nie jesteœ... W³aœnie dlatego siê do ciebie odezwa³em. Muszê tu jeszcze chwilkê zostaÌ, aby coœ... Wyw¹chaÌ. Jeœli mnie zaatakuj¹ to po¿a³uj¹...". PóŸniej uda³em siê z powrotem do kapitana przekazaÌ raport i prosiÌ o dalsze rozkazy. Ten zapyta³ mnie co bym zrobi³ na jego miejscu, na co zada³em pytanie: "Czy jeszcze gdzieœ indziej przedar³y siê nieproszone istoty, czy ta jest jedyn¹? Czy puœci zaatakowali? Jeœli nie, proponujê na razie tylko obserwowaÌ t¹ istotê i poinformowaÌ g³ównodowodz¹cego, po czym zebraÌ jak najsilniejsz¹ ekipê, która mia³a by za zadanie "pilnowaÌ" istoty, a w razie jakiegoœ podejrzanego zachowania, wyeliminowaÌ. S¹dzê, ¿e ona naprawdê jest potê¿na, w ka¿dym razie sprawia wra¿enie takowej, a ja nie jestem jakimœ-tam super taktykiem, ani potê¿n¹ osob¹...". Po naszej krótkiej rozmowie pojawi³ siê goniec z informacj¹ o pojawieniu siê grupy pustych na pó³nocnym skraju Seretei. Dosta³em rozkaz udania siê tam jako tymczasowy dowódca ma³ego oddzia³u. Dalszy ci¹g zna pan z raportów przekazanych przez piekielne motyle. Jedyne co pomin¹³em w meldunku to fakt, ¿e wszyscy z rang¹ porucznika lub wy¿szej zostali zabici przez Vasto Lorda, bo resztê odwo³a³em. Przepraszam za ten incydent, niestety nie uda³o mi siê go - Vasto Lorda powstrzymaÌ. Nie poinformowa³em pana o tym wczeœniej, gdy¿ dopiero potem siê o tym dowiedzia³em. Po tym wydarzeniu, mimo mojego ataku pojawi³o siê kolejne 6 Vasto Lordów, lecz wszystkie zosta³y pokonane przez cienistego i uciek³y, a istota znik³a, rozp³ynê³a siê. To by by³o na tyle... - odetchn¹³em lekko zmêczony ju¿ d³ug¹ rozmow¹ i czeka³em na odpowiedŸ.

Staruszek s³ucha³ uwarznie twojego monologu, co chwilê wtr¹caj¹c parê s³ów zachêty. Pod koniec kokiwa³ g³owa.
-Tyle siĂŞ dzisiaj wydzarzylo... Dawno, nie sÂłyszaÂłem juÂż o cieniu... - WstaÂł powoli z krzesÂła i podszedÂł do okna - Tyle wysiÂłku wÂłorzyÂłem w... CaÂłe to miejsce... - GÂłos mu sie lekko zaÂłamaÂł - a teraz ONI pojawili siĂŞ znowu...
Staruszek powoli obruci³ siê, i ociê¿ale podszed³ do niemal pustej œciany. Dotkn¹³ ja koniuszkiem palca wskazuj¹cego i zanuci³ parê s³ów w nieznanym ci jêzyku. Nagle œciana, jakby rozpad³a siê. Ale nie pozosta³o, zadnego œladu, ¿e kiedykolwiek tam by³a.
-ChoÌ... - Powiedzia³ cicho, i zag³êbi³ ciê w absolutn¹ ciemnoœÌ tu¿ za granic¹ swojego pokoju.
WkroczyÂłeÂś za nim, nakazywaÂło ci to dobre wychowanie jak i jakis wewnĂŞtrzny przymus.
Kiedy tylko przeszed³eœ przez miejsce, gdzie niegdyœ sta³a œciana doœwiadczy³eœ znów wra¿enia potêgi cienia. Jednak ono szybko prys³o. Sta³eœ teraz na czarnej p³ycie wraz ze staruszkiem. Ca³e niebo i horyzont by³y idealnie czarne. Daleko, hen daleko na pó³noc widac by³o ciemniejsz¹ plamê mroku. Staruszek pobieg³, niezwykle rzwawo w tamtym kierunku.
DobiegliÂście,  dziwo nie czuÂłeÂś siĂŞ zmĂŞczony ani teÂż gÂłody. W tym, miejscu nie sposĂłb byÂło liczyĂŚ czasu...
Przed wami, na ziemi leÂżaÂł maÂły kawaÂłek katany. Tak czarny, ze podÂłorze ktĂłre do tej pory uwarzaÂłeÂś za czarne wydawaÂło siĂŞ przy nim szareo-biaÂłe.
Poczu³eœ, wewnêtrzny przymus aby dodtk¹Ì od³amka. Co robisz?

<Co? SkÂąd g³ównodowodzÂący moÂże znaĂŚ cienistych? Czy kiedyÂś ONI normalnie chodzili po Âświecie? Czemu tak siĂŞ ich boi? Czy oni naprawdĂŞ chcÂą zniszczyĂŚ to miejsce? Nie, gdyby ta istota chciaÂła zniszczyĂŚ Seretei, juÂż by to zrobiÂła... Czego oni w takim razie chcÂą? Te i wiele..., wiele innych myÂśli i niewiadomych ÂłomotaÂło mi w gÂłowie... Po chwili ruszyÂłem za dowĂłdcÂą Gotei 13. Gdy przechodziÂłem przez "ÂścianĂŞ" doznaÂłem ponownie tego samego uczucia - potĂŞgi cienia... Nie wiem i prawdĂŞ mĂłwiÂąc nie chciaÂłem wiedzieĂŚ, dlaczego byÂła tu tak silnie doznawana... Jednak od razu, gdy przekroczyÂłem "granicĂŞ cienia" jakby wszystkie moje myÂśli straciÂły swĂłj sens, mimo, Âże nie czuÂłem juÂż cienia... nadal czuÂłem niepewnoœÌ i grozĂŞ otaczajÂącÂą to miejsce... Z wszystkich stron otaczaÂł mnie CieĂą, nieprzenikniony mrok... PoszedÂłem jednak dalej za Lordem. Nie wiem czemu, ale uczucie gÂłodu i zmĂŞczenia minĂŞÂło, jakby na zawsze... mĂłgÂłbym tu spokojnie ÂżyĂŚ, nie przejmujÂąc siĂŞ Âświatem zewnĂŞtrznym, jednak wcale tego nie chciaÂłem. Nagle, wczeÂśniej nie zauwaÂżony "pojawiÂł" siĂŞ przede mnÂą kawaÂłek czarnej katany... Tak czarnej jak to tylko moÂżliwe... nie, to nie byÂło moÂżliwe, to nie moÂże byĂŚ rzeczywistoœÌ! Wszystko jest takie ró¿ne od tego w Âświecie, ktĂłry znam... Nie wiem czemu, ale poczuÂłem silny pociÂąg do wÂłaÂśnie tego czarnego kawaÂłka katany... nie mogÂłem siĂŞ mu oprzeĂŚ, podszedÂłem w jego kierunku i kucn¹³em. Gdy siĂŞgaÂłem po niego, odwrĂłciÂłem jeszcze na chwilĂŞ gÂłowĂŞ, Âżeby ujrzeĂŚ twarz Shigekuni Yamamoto-Genryūsai-sama... moÂże po raz ostatni..., nie zwaÂżajÂąc na reakcjĂŞ kapitana, wyciÂągn¹³em rĂŞkĂŞ po odÂłamek miecza... i dotkn¹³em go, przeraÂżony, czekajÂąc czy coÂś siĂŞ stanie...>

Gdy dotknoÂłeÂś ostrza, przed toimi oczami przemkneÂła historia swiata.
Nie wiele z niej zrozumiaÂłeÂś...
Ale teraz rozumiesz kim tamten cienisty byÂł...
ByÂł czÂłonkiem tz. Zakonu Cieni, ktĂłrzy stali pomiĂŞdzy rĂłwnowagÂą caÂłego multiwersum... Nie tylko klepsydru dusz.
Byli najpotĂŞrzniejsi.
Jednak, bogowie z³¹czyli swe moce aby ich pokonaÌ, w swej pysze chcieli zdominowaÌ wszystko. Wszyscy agresorzy zostali zniszczeni, ale ¿yli jako projekcje astralne. Natomiast zakon...
RozpadÂł siĂŞ, zostaÂło tylko 12 cieni. Wszystkie one zÂłaczyÂły swÂą moc, i stworzyÂły KatanĂŞ Czarnej Harmonii, KatanĂŞ BiaÂłej Harmonii oraz Katane Uniwersalnej Harmonii. ZgineÂły przy tej prĂłbie, katany rozpadÂły siĂŞ zaÂś i rozsypaÂły po caÂłym Âświecie.
Ludzie jednak, dowiedzieli siĂŞ o zakonie. Znalexli wiele zwojĂłw, przez cienie spisanych i tajemnicy, przed resztÂą Âśwaita grupka 7 osĂłb studiowaÂła ich tajemnice, poszukujÂąc katan.
Po energi rozpoznajesz, ¿e Spo³ecznoœÌ Dusz odiedzi³ ich przywódca.
Tam historia siĂŞ urywa...
Stoisz znĂłw w tamtym dziwnym miejscy obok DowĂłdcy wszystkich Shinigami.

<By³em przyt³oczony... ONI utrzymywali równowagê na œwiecie? A¿ nie chce mi siê wierzyÌ... Spotka³em ich przywódcê? Parskn¹³em lekko... Rozumiem, dlaczego jego energia by³a tak przyt³aczaj¹ca. Odwróci³em g³owê w kierunku Yamamoto-sama i zapyta³em:>
- WiedziaÂł pan? W tym odÂłamku kryje siĂŞ caÂła historia Âświata... - wydusiÂłem z siebie zaniepokojony jego reakcjÂą na mĂłj, samowolny czyn...

Nie byÂł zdziwiony.
On szukaÂł tego... WiedziaÂłem, ze tu kiedyÂś... ZajrzÂą...
UderzyÂł laskÂą w czarne podÂłorze i nagle znaleÂźliÂście siĂŞ w jego biurze. ÂŚciana znalazÂła siĂŞ na swoim wÂłaÂściwym miejscu...
To zadanie dla ciebie, wybie¿ grupê istoto które zgodz¹ siê, pomóc ci znaleœÌ szcz¹tki Czarnej Katany... Czy zgadzasz siê je przyjaÌ, Vizzardzie?

<Lekko zaskoczony i zbity z tropu, powiedziaÂłem jÂąkajÂąc siĂŞ nieznacznie:>
- T-tak, oczy-oczywiœcie... Ale, gdzie móg³bym znaleŸÌ szcz¹tki Czarnej Katany? Czy szukaÌ te¿ Bia³ej i Neutralnej? I w koùcu, kogo mogê zabraÌ ze sob¹ na poszukiwania? A w ogóle, czemu akurat JA mam to zrobiÌ? Przecie¿ wcale nie jestem ani œwietnym wojownikiem, ani przywódc¹... - zapyta³em zmieszany.

-Ach... Fakt, nie jesteÂś... - PowiedziaÂł cicho i spojrzaÂł ci prosto w oczy - Ale, tylko Vizzard wykrje te odÂłamki, gdyÂż to dziĂŞki tejÂże katanie pusty i shinigami egzystuje w jednym ciele....
Wsta³ i poda³ ci ma³¹, szar¹ szkatu³kê.
-Gdy bĂŞdziesz blisko fragmĂŞtu, i skupisz w niej swojÂą energie duchowÂą pokarze ci ktrĂŞdy droga... - ZnĂłw usiadÂł, i ponownie spojrzaÂł ci w oczy - Czy przyjmujesz tÂą misjĂŞ?

<Na pewno nie podniĂłsÂł mnie na duchu... No trudno, misja to misja... PodejmĂŞ siĂŞ jej.>
- OczywiÂście, podejmujĂŞ siĂŞ misji, jednak kogo, jakiej rangi mogĂŞ zabraĂŚ ze sobÂą na poszukiwania oraz czy szukaĂŚ rĂłwnieÂż BiaÂłej i Neutralnej Katany? - PrawdĂŞ mĂłwiÂąc, teraz mam jeszcze wiĂŞcej pytaĂą niÂż przedtem... mimo, Âże wiele siĂŞ wyjaÂśniÂło.

-Skup siê na Czarnej... Zacznij poszukiwania od œwiata ¿ywych... Szukaj rêkojeœci. A co do zespo³u, mozesz powo³aÌ wszystkich którzy zgodz¹ siê pójœÌ z tob¹. Ale grupa mo¿e liczyÌ tylko 4 osoby, i nie wiecej ni¿ 1 kapitana...

- Dobrze, zrozumiaÂłem.
<Po tej krĂłtkiej pogawĂŞdce z Yamamoto-sama, wyruszam na poszukiwanie zespoÂłu, ktĂłry mĂłgÂłby mi towarzyszyĂŚ...  Przedstawiam kaÂżdemu spotkanemu shinigami zaistnia³¹ sytuacjĂŞ i dajĂŞ mu propozycjĂŞ, czy teÂż nie przy³¹czyÂłby siĂŞ do mnie...>

<szÂłem przez jednÂą z uliczek Seretei gdy zobacdzyÂłem Oyama Tori. PodeszÂłem do niego>
-Witaj Vaizardzie - lekko siĂŞ uÂśmiecham- WzywaÂł ciĂŞ gÂłuwny dowodzÂący, to chyba byÂło coÂś waÂżnego?

<O, wreszcie jakaœ znajoma twarz! Ucieszy³em siê na sam¹ myœl, ¿e mogê porozmawiaÌ z kimœ kto mnie ju¿ zna i nie muszê jeszcze raz, od pocz¹tku prze¿ywaÌ tych jak¿e dla mnie bolesnych chwil... Tak, bolesnych, bo na pewno nie by³y one szczêœliwe. Uœmiechn¹³em siê, choÌ co prawda mi to chyba niezbyt wysz³o... To by³ jeden z tych ponurych, smutnych uœmiechów... Jakbym dozna³ ma³ego szczêœcia wokó³ ogarniaj¹cej mnie rozpaczy. Uk³oni³em siê przed Ichigo taicho, jak nakazywa³ mi jego wy¿szy stopieù... nie, ja w zasadzie nie mia³em stopnia, nie by³em nawet w ¿adnym z oddzia³ów... Tym bardziej zas³ugiwa³ na mój szacunek. Po wys³uchaniu jego "przemówienia", powiedzia³em:>
- Znaczy, w zasadzie to ja sam do niego poszed³em, bez wyraŸnego rozkazu... Po prostu chcia³em osobiœcie, ustnie z³o¿yÌ jeszcze raz, tym razem dok³adnie raport z przebiegu dzisiejszych wydarzeù. - powiedzia³em to doœÌ beztrosko, ale po chwili powróci³ mój powa¿ny wyraz twarzy i ton, który oznacza³, ¿e nie ¿artujê. - Prawdê mówi¹c, g³ównodowodz¹cy raczej nie spodziewa³ siê, ¿e us³yszy raport od kogoœ takiego jak ja... Od Vaizarda... No nic, w ka¿dym razie, po tym, jak przekaza³em Shigekuni Yamamoto-Genryusai-sama wszystko, co wiedzia³em na temat dzisiejszych zdarzeù w Seretei, on... - zawaha³em siê na chwilê... Nie wiem, czy powinienem mu o tym mówiÌ... Mo¿e nie powinienem? No nic, chyba powinien wiedzieÌ wszystko... Wzi¹³em g³êboki oddech i wznowi³em monolog od miejsca, w którym przerwa³em. - On... On zaprowadzi³ mnie do miejsca oddzielonego od rzeczywistoœci, miejsca, które nie znajduje siê w tym œwiecie... Gdy tam "wchodzi³em", znów poczu³em, jak¿e dobrze mi znan¹, a zarazem znienawidzon¹ energiê... Energiê Cienia... Tam pozna³em historiê œwiata - Ten Cienisty, który "odwiedzi³" Soul Society by³ cz³onkiem tzw. Zakonu Cieni, którzy stali pomiêdzy równowag¹ ca³ego multiwersum... Nie tylko klepsydry dusz. Byli najpotê¿niejsi. Jednak, bogowie z³¹czyli swe moce aby ich pokonaÌ, w swej pysze chcieli zdominowaÌ wszystko. Wszyscy agresorzy zostali zniszczeni, ale ¿yli jako projekcje astralne. Natomiast zakon... Rozpad³ siê, zosta³o tylko 12 cieni. Wszystkie one z³¹czy³y sw¹ moc, i stworzy³y Katanê Czarnej Harmonii, Katanê Bia³ej Harmonii oraz Katanê Uniwersalnej Harmonii. Zginê³y przy tej próbie, katany rozpad³y siê zaœ i rozsypa³y po ca³ym œwiecie. Ludzie jednak dowiedzieli siê o zakonie. ZnaleŸli wiele zwojów, przez cienie spisanych i w tajemnicy, przed reszt¹ œwiata grupka 7 osób studiowa³a ich sekrety - tajemnicê Cieni, poszukuj¹c Katan. Po energii rozpozna³em, ¿e Spo³ecznoœÌ Dusz odwiedzi³ ich przywódca. Tam historia siê urywa³a... - Powiedzia³em to z entuzjazmem w g³osie, z rozpalonym wzrokiem... Jednak po chwili siê uspokoi³em i powiedzia³em ciche - Przepraszam. Nie powinienem mówiÌ o tym z takim entuzjazmem... No nic, w ka¿dym razie zaraz po tym znów przenieœliœmy siê, razem z G³ównodowodz¹cym do jego pokoju. PóŸniej Kapitan Gotei 13 powiedzia³ mi - nie, da³ mi zadanie, pomyœla³em... -, ¿e mam zebraÌ ma³¹ grupkê shinigami, w której bêdzie maksymalnie 4 osoby, w tym tylko jeden kapitan... i, razem z t¹ grup¹ mam wyruszyÌ do œwiata ¿ywych, abym móg³ odnaleŸÌ resztê szcz¹tków Katany Czarnej Har... - przerwa³em w pó³ s³owa... W sumie, to jeszcze nie powiedzia³em mu, ¿e ju¿ jeden kawa³ek mamy... Uœmiechn¹³em siê w g³êbi siebie, jednoczeœnie trochê zak³opotany. - Aaa... w³aœnie, zapomnia³em wspomnieÌ, ¿e... ¿e t¹ historiê o Prawdziwym Œwiecie... Pozna³em, gdy dotkn¹³em jednego ze szcz¹tków Czarnej Katany, który le¿a³ w tym nierealistycznym œwiecie, do którego przenios³em siê wspólnie z Kapitanem Yamamoto... Zrobi³em to samowolnie, ale G³ównodowodz¹cy chyba nie mia³ nic przeciwko... On chyba te¿ chcia³, ¿ebym pozna³ Prawdziw¹ Historiê... - Uœmiechn¹³em siê do niego przepraszaj¹co, próbuj¹c w jak najlepszy sposób wyraziÌ swoj¹ skruchê... - No nic, w ka¿dym razie, nasz G³ówny Kapitan powiedzia³, ¿e tylko ja jestem w stanie wyczuÌ resztê szcz¹tków Katany Czarnej Harmonii, bo ja jestem... Jestem Vaizardem, a Katana podobno umo¿liwia to po³¹czenie... Po³¹czenie duszy Hollowa z Shinigami... I w³aœnie teraz chodzê w tê i z powrotem i pytam siê wszystkich napotkanych ludzi, czy nie chcieliby mi towarzyszyÌ w tej niebezpiecznej przygodzie - powiedzia³em to ¿ywo i radoœnie, charakterystycznie (jak to bywa czêsto w ró¿nych anime) przymkn¹³em uspokajaj¹co oczy, jakby to nie by³a powa¿na sprawa, rzecz... Rzecz, od której nie zale¿¹ mo¿e nawet losy ca³ego œwiata... - A wiêc, czy chcia³byœ mo¿e mi towarzyszyÌ w mojej misji? - powiedzia³em to ju¿ spokojnie, a w moim g³osie da³o siê us³yszeÌ cich¹ nadziejê... nadziejê, ¿e ktoœ, kto jest mi ¿yczliwy mo¿e towarzyszyÌ mi w misji.

-------------------------------
A propos - ci kolesie z mojej dru¿yny nie powinni zgin¹Ì, przecie¿ napisa³em: "a ja zbli¿y³em siê nieco zostawiaj¹c za sob¹ resztê shinigami" :p

Nawiasem mĂłwiÂąc... Znowu siĂŞ rozpisaÂłem xd.

-Zgoda- odpowiedziaÂłem szybko- i tak tu w Setetei jest nudno... he he. To jeszcze potrzebujemy dwie osoby.